Służba Liturgiczna Ołtarza

Nasza Służba Liturgiczna

Ikona
Ministrantów i Lektorów
0

Służba Liturgiczna Ołtarza to grupa odważnych chłopców i mężczyzn, którzy nie boją się poświęcić części swojego cennego czasu, aby służyć Jezusowi i Jego Kościołowi, jako ministranci i lektorzy.

Służba przy ołtarzu łączy się także z innymi aktywnościami, takimi jak wyjazdy, czy też wspólna grą w piłkę i stanowi zawsze dobrze spędzony czas.

Nasza parafialna Służba Liturgiczna składa się z ministrantów i  lektorów podzielonych na trzy grupy.

  1. Chłopcy uczęszczający do szkół podstawowych należących do naszej parafii (najliczniejsza część parafialnej SLO).
  2. Starsi lektorzy uczęszczający do szkół średnich m. in. w Mszanie Dolnej, Tymbarku, Krakowie i innych miastach. Są to młodzi oddani służbie Bogu młodzi mężczyźni, którzy nie wstydzą się dawać świadectwa o Jezusie przy ołtarzu nawet po skończeniu edukacji w Niedźwiedziu czy Podobinie. 
  3. Lektorzy seniorzy – studenci i nawet starsi mężczyźni, którzy nadal odważnie podejmują swoją posługę. 

Opiekun – Ks. Wikariusz

10 zasad ministranta

Ikona
  1. Kocha Boga i dla Jego chwały wzorowo spełnia swoje obowiązki.
  2. Służy Chrystusowi w ludziach.
  3. Zwalcza swoje wady i pracuje nad swoim charakterem.
  4. Rozwija w sobie życie Boże.
  5. Poznaje liturgię i żyje nią.
  6. Wznosi wszędzie prawdziwą radość.
  7. Przeżywa Boga w przyrodzie.
  8. Zdobywa kolegów w pracy i zabawie dla Chrystusa.
  9. Jest pilny i sumienny w nauce i pracy zawodowej.
  10. Modli się za Ojczyznę i służy jej rzetelną pracą.
Ministranci-Herb-png-02

Historia

Ikona

W Ewangelii wg Św. Jana znajdujemy fragment, który nawiązuje do Służby Liturgicznej:

„Andrzej, brat Szymona Piotra, rzekł do Jezusa: Jest tu jeden chłopiec, który ma pięć chlebów jęczmiennych i dwie ryby (…)”

We wczesnych wiekach chrześcijaństwa biskupi sprawowali Eucharystię z asystą liturgiczną, którą stanowili diakoni. Osobno natomiast wykształcił się urząd lektora, który był powierzany odpowiednio do tego przygotowanym chłopcom, którym stawiano niezwykle wysokie wymagania.

O lektorach z tamtych czasów pisze biskup Cyprian, który był męczennikiem z Kartaginy. W swoim liście mówi o Aureliuszu, który bronił wiary i z tego powodu spotykały go różne prześladowania: 

„Niech rozpocznie posługę lektora. Jego głos, którym wyznawał Boga w tak trudnych okolicznościach, zasłużył na to, by zabrzmiał przy uroczystym czytaniu słowa Bożego.”

W późniejszych wiekach funkcja ta zarezerwowana była tylko dla osób przygotowujących się do kapłaństwa. Z okresu średniowiecza jest jeszcze mniej wzmianek o usługujących przy ołtarzu. Początkowo funkcje liturgiczne powierzane były wyłącznie klerykom. 

Dopiero Sobór Trydencki (1545-63) wprowadził ministrantów, którzy mieli prawo do spełniania posług przy ołtarzu, natomiast dopiero w XX wieku możemy znaleźć oficjalne dokumenty Kościoła, mówiące o Służbie Liturgicznej.

Patroni ministrantów:

  • św. Tarsycjusz – III wiek, męczennik rzymski
  • św. Stanisław Kostka – XVI wiek, Polska
  • św. Alojzy Gonzaga – XVI wiek, Włochy
  • św. Jan Berchmans – XVI wiek, Holandia
  • św. Dominik Savio – XIX wiek, Włochy
Przewiń na górę