Akcja "Cygany" 2020

Tradycyjnie przed kościołami naszych parafii: w Niedźwiedziu, w Koninie i w Porębie Wielkiej - 23 lutego 2020 r.odbyła się akcja „Cygany”. Dzięki otwartości serc mieszkańców naszej gminy zebrano 6013 zł. Zebrane pieniądze zostaną przekazane na działalność Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych im. Św. Brata Alberta przy Parafii  w Niedźwiedziu. Zdjęcia w galerii.

Dziękujemy ks. Proboszczom za umożliwienie przeprowadzenia kwesty, a wszystkim parafianom za dobro.

Cyganki oraz Zarząd Stowarzyszenia

Wizytacja Kanoniczna Parafii Św. Sebastiana w Niedźwiedziu - Ks. Bp Jan Zając

Niedziela - 1 III 2020 r. - Wielki Post

Godz. 7⁰⁰

- Msza Św. i błogosławieństwo małżeństw obchodzących jubileusz od 30 roku małżeństwa - powitanie Ks. Biskupa.

Godz. 9⁰⁰

- Msza Św. i błogosławieństwo małżeństw obchodzących jubileusz od 10 - 30 roku małżeństwa.

Spotkanie grup w kościele:

- Służba Liturgiczna Ołtarza, Oaza dzieci i młodzieży, Scholka Dziewcząt, Róża Różańcowa Dzieci, Kółko Misyjne, Kółko Biblijne.

Godz. 11⁰⁰

- Msza Św. i błogosławieństwo małżeństw obchodzących jubileusz do 10 roku małżeństwa i małych dzieci.

- Odwiedziny Sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi.

Godz. 15⁰⁰

- Cmentarz - Godzina Miłosierdzia - Koronka do Miłosierdzia Bożego za zmarłych (zapraszamy parafian i Róże Różańca Świętego).

Godz. 15³⁰ 

- Spotkanie z Radą Parafialną.

Godz. 16⁰⁰ 

- Gorzkie Żale z kazaniem pasyjnym.

Godz. 17⁰⁰ 

- Msza Święta z sakramentem bierzmowania.

- Spotkanie z Chórem Parafialnym "OREMUS".

 Poniedziałek - 2 III 2020 r.

- Spotkanie - przedszkole w Niedźwiedziu.

- Odwiedziny Chorych (rodziny kapłańskie i zakonne).

- Odwiedziny Rodzin Wielodzietnych.

- Spotkanie w Szkole Podstawowej im. Jana Pawła II w Podobinie (nauczyciele i przedszkole).

40 - godzinne Nabożeństwo Eucharystyczne - 2020

23 II 2020 NIEDZIELA

8⁰⁰ – 9⁰⁰ – Adorują Róże Różańca Świętego i zmianka różańcowa.

10⁰⁰ – Adoracja Róż Różańca dzieci.

15⁰⁰ – Koronka do Bożego Miłosierdzia, adoracja w ciszy.

16⁰⁰ – Adoruje Chór Parafialny „Oremus”.

17⁰⁰ – zakończenie adoracji - Msza Święta.

24 II 2020 PONIEDZIAŁEK

6³⁰ – 8⁰⁰ – Msza św. i adoracja w ciszy

8⁰⁰ – 8³⁰ – Adoruje Róża Zofii Pająk 

8³⁰ – 9⁰⁰ – Adoruje Róża Danuty Filipek

9⁰⁰ – 9³⁰ – Adoruje Róża Zofii Pankiewicz

9³⁰ – 10⁰⁰ – Adoruje Róża Stanisławy Piwowar

10⁰⁰ – 15⁰⁰ – Przerwa w adoracji

15⁰⁰ – 16⁰⁰ – Koronka do Bożego Miłosierdzia i adoracja w ciszy

16⁰⁰ – Adoruje młodzież klas VIII przed bierzmowaniem.

17⁰⁰ – zakończenie adoracji - Msza Święta

25 II 2020 WTOREK

6³⁰ – 8⁰⁰ – Msza św. i adoracja w ciszy

8⁰⁰ – 8³⁰ – Adoruje Róża Marii Węglarz

8³⁰ – 9⁰⁰ – Adoruje Róża Ewy Halama

9⁰⁰ – 9³⁰ – Adoruje Róża Anny Tańcula  

9³⁰ – 10⁰⁰ – Adoruje Róża Marii Mysza

10⁰⁰ – 15⁰⁰ – Przerwa w adoracji

15⁰⁰ – Koronka do Bożego Miłosierdzia i adoracja w ciszy

16⁰⁰ – Adoruje młodzież klas VIII przed bierzmowaniem.

17⁰⁰ – zakończenie adoracji - Msza Święta

26 II 2020 – ŚRODA POPIELCOWA

Msze św. z obrzędem posypania głów popiołem; godz. 7⁰⁰, 9⁰⁰ i 17⁰⁰

W tym dniu obowiązuje nas wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych oraz post ścisły.

Orędzie Papieża Franciszka na XXVIII Światowy Dzień Chorego 2020 r.

Orędzie Papieża Franciszka na XXVIII Światowy Dzień Chorego 2020 r.

«Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię» (Mt 11, 28)

Drodzy bracia i siostry,

1. Słowa Jezusa: «Przyjdźcie do Mnie wszyscy, którzy utrudzeni i obciążeni jesteście, a Ja was pokrzepię» (Mt 11,28) wskazują na tajemniczy kierunek łaski, która objawia się ludziom prostym i daje wytchnienie utrudzonym i zmęczonym. Słowa te są wyrazem  solidarności Syna Człowieczego wobec ludzkości dotkniętej smutkiem i cierpieniem. Jakże wiele osób cierpi w ciele i na duchu! Jezus Chrystus wzywa wszystkich, aby pójść do Niego: «przyjdźcie do mnie» i obiecuje ulgę i wytchnienie. «Kiedy Jezus to mówi, ma przed oczyma ludzi, których spotyka każdego dnia na drogach Galilei: wielu ludzi prostych, ubogich, chorych, grzeszników, znajdujących się na marginesie społeczeństwa z powodu ciężaru prawa i opresyjnego systemu społecznego… Ludzie ci zawsze uganiali się za Nim, aby słuchać Jego słowa — słowa, które dawało nadzieję!» (Anioł Pański, 6 lipca 2014).

W XXVIII Światowy Dzień Chorego, Jezus kieruje zaproszenie do chorych, uciśnionych i biednych, którzy wiedzą, że zależą całkowicie od Boga i, dotknięci ciężarem próby, potrzebują uzdrowienia. Osobom przeżywającym przygnębienie z powodu swojej sytuacji słabości i bólu Jezus Chrystus nie narzuca przepisów prawa, ale oferuje swoje miłosierdzie czylisamego siebie jako odnawiającą moc. Jezus patrzy na poranione człowieczeństwo. On ma oczy, które widzą i które zauważają, gdyż patrzą głęboko, nie rozglądają się obojętnie, lecz zatrzymują się i akceptują całego człowieka, każdego z jego stanem zdrowia, nie odrzucając nikogo, zapraszając każdego do wejścia w Jego życie, aby doświadczyć łagodności.

2. Dlaczego Jezus Chrystus żywi te uczucia? Ponieważ On sam uczynił się słabym, doświadczając ludzkiego cierpienia i otrzymując następnie pokrzepienie od Ojca. Faktycznie tylko ten, kto osobiście przeżywa to doświadczenie, będzie potrafił pocieszyć drugiego. Istnieje kilka poważnych form cierpienia: choroby nieuleczalne i przewlekłe, choroby psychiczne, schorzenia wymagające rehabilitacji lub opieki paliatywnej, różne niepełnosprawności, choroby wieku dziecięcego i podeszłego… Wobec nich czasami brakuje człowieczeństwa, dlatego konieczne jest spersonalizowanie podejścia do pacjenta, dodając do leczeniatakże opiekę w celu integralnego uzdrowienia człowieka. W chorobie czuje on bowiem, że zagrożona jest nie tylko jego integralność fizyczna, ale także wymiar relacyjny, intelektualny, uczuciowy i duchowy; i dlatego oprócz terapii oczekuje wsparcia, troskliwości, uwagi… jednym słowem miłości.Ponadto obok człowieka chorego jest jego rodzina, która cierpi i również potrzebuje pociechy i bliskości.

3. Drodzy chorzy bracia i siostry, wasza choroba stawia was w szczególny sposób pośród owych, “utrudzonych i obciążonych”, którzy przyciągają wzrok i serce Jezusa. Stąd wychodzi światło, które oświeca wasze chwile ciemności i nadzieja wobec waszego zniechęcenia. Jezus zaprasza was, abyście przyszli do Niego: «Przyjdźcie». W Nim bowiem niepokoje i pytania, które rodzą się w tej waszej “nocy” ciała i ducha, znajdą siłę do ich pokonania. Tak, Chrystus nie dał nam recept, ale swoją męką, śmiercią i zmartwychwstaniem uwalnia nas od ucisku zła.

W tym stanie na pewno potrzebujecie miejsca, aby się pokrzepić. Kościół chce być coraz bardziej i lepiej “gospodą“ Dobrego Samarytanina, którym jest Chrystus (por. Łk 10, 34), to znaczy domem, w którym można znaleźć Jego łaskę, wyrażającą się w gościnności, w akceptacji, w podniesieniu na duchu. W tym domu będziecie mogli spotkać ludzi, którzy, uzdrowieni miłosierdziem Bożym ze swojej słabości, będą umieli pomóc wam nieść krzyż, tworząc z własnych ran szczeliny, poprzez które ponad swoją chorobą można dostrzec horyzont i otrzymać światło i powietrze dla waszego życia.

W to dzieło przynoszenia ulgi chorym braciom wpisuje się działalność pracowników służby zdrowia: lekarzy, pielęgniarek, personelu pomocniczego, administracji placówek sanitarnych, wolontariuszy, którzy, wykonując swoje zadania zgodnie z kompetencjami, pozwalają odczuć obecność Chrystusa, który ofiaruje pociechę i troszczy się o chorą osobę, opatrując jej rany. Jednakże również oni są mężczyznami i kobietami nie pozbawionymi własnych słabości czy chorób. W odniesieniu do nich mają szczególne znaczenie słowa, że «otrzymawszy pokrzepienie i pocieszenie Chrystusa, jesteśmy z kolei wezwani, aby stać się pokrzepieniem i pocieszeniem dla naszych braci, poprzez postawę łagodności i pokory na wzór Mistrza» (Anioł Pański, 6 lipca 2014).

4. Drodzy pracownicy służby zdrowia, każda interwencja diagnostyczna, prewencyjna, terapeutyczna, badawcza, lecznicza i rehabilitacyjna skierowana jest do osoby chorego, gdzie rzeczownik “osoba” zawsze pojawia się przed przymiotnikiem “chory”.Dlatego wasze działanie niech będzie stale nakierowane na godność i życie człowieka, bez jakiejkolwiek zgody na działania o charakterze eutanazji, wspomaganego samobójstwa, zaprzestania podtrzymywania życia, nawet wtedy, gdy stan choroby jest nieodwracalny.

W obliczu sytuacji krytycznych i możliwej porażki nauk medycznych wobec przypadków klinicznych coraz bardziej problematycznych i wobec niekorzystnych diagnoz, jesteście wezwani do otwarcia się na wymiar transcendentny, który może ukazać najgłębszy sens waszej profesji. Pamiętamy, że życie jest święte i należy do Boga, dlatego jest nienaruszalne i nietykalne (por. Instr. Donum vitae, 5; Enc. Evangelium vitae, 29-53). Życie ma być przyjmowane, chronione, szanowane i trzeba mu służyć od jego zaistnienia aż do śmierci: domagają się tego zarówno rozum, jak i wiara w Boga autora życia. W niektórych przypadkach sprzeciw sumienia pozostaje dla was koniecznym wyborem, aby pozostać wiernymi waszemu „tak” dla życia i osoby. W każdym razie wasz profesjonalizm ożywiany chrześcijańską miłością, będzie najlepszą formą służby wobec podstawowego prawa człowieka, jakim jest prawo do ​​życia. Nawet wówczas, kiedy nie będziecie w stanie wyleczyć, zawsze będziecie mogli otoczyć opieką za pomocą gestów i procedur, które przynoszą ulgę i wytchnienie pacjentowi.

Niestety, w niektórych kontekstach wojny czy konfliktu zbrojnego atakuje się personel medyczny i placówki, które zajmują się przyjmowaniem i leczeniem chorych. W niektórych miejscach również władza polityczna próbuje manipulować pomocą medyczną na swoją korzyść, ograniczając autonomię prawną przysługującą profesji medycznej. W rzeczywistości, atakowanie tych, którzy poświęcają się służbie cierpiącym członkom społeczeństwa, nikomu nie przynosi pożytku.

5. W tym XXVIII Światowym Dniu Chorych myślę o wielu braciach i siostrach, którzy na całym świecie nie mają dostępu do leczenia, ponieważ żyją w biedzie. Zwracam się zatem do instytucji opieki zdrowotnej i rządów wszystkich krajów świata, aby mając na uwadze aspekt ekonomiczny, nie zaniedbywały sprawiedliwości społecznej. Ufam, że łącząc zasady solidarności i pomocniczości, zostanie podjęta współpraca dla zapewniania wszystkim dostępu do odpowiedniej opieki medycznej w celu ochrony i odzyskiwania zdrowia. Z serca dziękuję wolontariuszom, którzy oddają się służbie chorym, uzupełniając w wielu przypadkach braki strukturalne i odzwierciedlając poprzez gesty czułości i bliskości obraz Chrystusa Dobrego Samarytanina.

Najświętszej Maryi Pannie, Uzdrowieniu Chorych, zawierzam wszystkich, którzy dźwigają ciężar choroby wraz z ich rodzinami, a także wszystkich pracowników służby zdrowia. Wszystkich z czułością zapewniam o bliskości w modlitwie i z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.

Watykan, 3 stycznia 2020 r.,
we wspomnienie Najświętszego Imienia Jezus

Franciszek

XVII Konkurs Parafialny Kolęd i Pastorałek

W niedzielę 12 stycznia 2020 r. o godz. 14 w naszym kościele parafialnym w Niedźwiedziu odbył się konkurs kolęd i pastorałek w wykonaniu dzieci. W tym roku uczestniczyły też klasy ze Szkoły Podstawowej z Niedźwiedzia. Śpiewając kolędy razem rozpoczęliśmy to nasze radosne spotkanie - kolędowanie przy żłóbku Jezusa, a potem już solo, jako klasy czy zespół - były wykonywane kolędy, które oceniały w tym roku: s. Agnieszka, p. Kazimiera i p. Joanna /a miały dużo do roboty/. W kolędowaniu pomagał nam zespół muzyczny naszych 6 chłopaków, przygrywając i śpiewając oraz ks. Dominik, s. Teresa i s. Justyna. Cieszyła nas ogromna frekwencja uczestników i parafian w tym roku na tym konkursie - za to więc Wam wszystkim - Bóg zapłać!

Solistów było w tym konkursie 12 osób, zespołów zaś 10 oraz klasy ze Szkoły podstawowej w Niedźwiedziu: kl.III, kl. Vb, kl. VIb, kl. VIIIa i VIIIb. Wielką radość sprawił nam wszystkim występ malucha Jasia Przybytek 3 latka.

W tym roku Grand Prix zdobył zespół - Konrad i Kalina Klimek.

I miejsce solo

Domagała Maria, Kacik Agnieszka

II miejsce solo

Joanna Piwowar, Kacik Karolina

III miejsce solo

Kraus Marcelina, Kuczaj Zuzanna

I miejsce zespół

Sochacka Magdalena i Lilianna oraz Michorczyk Oliwia

Joanna i Patryk Liberda

II miejsce zespół

Bolisęga Emilia i Igor

Haras Krystian i Tucka Paulina

III miejsce zespół

Potaczek Emilia i Agnieszka

Adamczyk Sebastian i Zapała Tomasz

Na zakończenie ks. Proboszcz udzielił wszystkim błogosławieństwa i po odśpiewaniu kolędy: Podnieść rączkę Boże Dziecię... wszyscy uczestnicy zostali zaproszeni do zbiorowego zdjęcia a zwycięzcy Konrad i Kalina Klimek śpiewali nam kolędę - Maryjo czy Ty wiesz...

Bóg zapłać Wszystkim - za wspólne kolędowanie przy żłóbku Jezusa Chrystusa

FATIMA W NIEDŹWIEDZIU

Dzieci i młodzież Ruchu Światło –Życie wraz z Liturgiczną Służbą Ołtarza naszej parafii, przygotowały inscenizację objawień fatimskich. Przedstawienia miały miejsce 19 oraz 20 października 2019 r., w kościele MB Różańcowej w Niedźwiedziu.

Nasz występ dedykowaliśmy św. Janowi Pawłowi II –który w swej młodości w sposób szczególny ukochał teatr. W 41. rocznicę Jego wyboru na Stolicę Piotrową i w 40. rocznicę pierwszej pielgrzymki do naszej ojczyzny –chcieliśmy uczcić te wydarzenia spektaklem pt. „Pani z Fatimy”.

Zaangażowanych zostało 27 aktorów którzy w perfekcyjny sposób, przenieśli nas do małej wioski Ajustrel, należącej do parafii fatimskiej. W tym miejscu spotkanie z Matką Najświętszą poprzedziło potrójne zjawienie się Anioła. Przygotowywał on dzieci -Franciszka, Hiacyntę i Łucję –do spotkania z Matką Najświętszą. Niełatwe czasy w których przyszło żyć dzieciom fatimskim, dały się odczuć podczas przedstawienia. Czekały ich bowiem wśród społeczeństwa w którym żyli: wyśmiewanie, ucisk, niezrozumienie, więzienie, zastraszanie, kpiny, szyderstwa -to tylko część sytuacji z jakimi musiały zmierzyć się dzieci. Jednak umiłowawszy Maryję całym swym sercem, mężnie znosili te cierpienia –ufając całym swym dziecięcym sercem Maryi.

Poprzez wielotygodniowe próby i przygotowania, dzieci i młodzież poświęciły swój wolny czas i wysiłki, ku jak najlepszemu przekazowi wydarzeń sprzed ponad 100 lat. Czynili to z wielką radością i troską o każdy szczegół. Wiele osób nie opuściło ani jednej próby, zawsze będąc w gotowości do udoskonalania swojego warsztatu pracy.

Nasz Chór Parafialny „Oremus”, pod przewodnictwem s. Teresy –poprzez wspaniały śpiew, kierował nasze myśli i serca ku Maryi, pozwalając nam tym samym, na chwile refleksji i zadumy. Stroje i odpowiednia charakteryzacja aktorów pod opieką s. Justyny, nie miała sobie równych. Każdy młody aktor miał starannie dobrany strój i dopasowany w każdym szczególe.

Ks. Proboszcz Marek Wójcik w podsumowaniu naszego przedsięwzięcia, wyraził radość z naszego zaangażowania. Dziękujemy Ks. Proboszczowi za to, że zawsze jest dla nas wsparciem oraz za pomoc okazaną nam w przygotowaniach. Dziękujemy za każde dobre słowo, którym motywuje nas do dalszego podejmowania różnorakich inicjatyw -Bóg zapłać.

Pamiątkowe nagranie z tego wydarzenia będziemy mieć dzięki uprzejmości pana Roberta Domańskiego, który zawsze nas wspomaga i jest gotów do niesienia nam pomocy.

Po przedstawieniu w niedzielę, mogliśmy usiąść przy wspólnym stole –o który zadbały nasze kochane mamy wraz z pomocą pani Magdaleny i pani Krystyny. Dziękujemy za każdy przygotowany smakołyk i troskę, aby niczego nam nie zabrakło. Zdjęcia w galerii.

Ks. Dominik Woch

Jubileusz 20-lecia istnienia Stowarzyszenia Św. Brata Alberta

„Ten jest dobry – kto chce być dobry” – św. Brat Albert

20 lat istnienia Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych
im. Św. Brata Alberta
przy Parafii  św. Sebastiana w Niedźwiedziu.

27 X 2019 r. – niedziela – nasza wspólnota przeżywała dziękczynne „Te Deum” za 20 lat istnienia i działania Stowarzyszenia na Rzecz Osób Niepełnosprawnych im. Św. Brata Alberta. O godz. 14³⁰ w kościele parafialnym – licznie przybyli na Mszę św., należący do Stowarzyszenia oraz Ci, którzy w różny sposób pomagają. Mszę św. koncelebrowaną sprawowali: ks. Prałat Józef Niedźwiedzki, ks. Dominik Woch i ks. Proboszcze Marek Wójcik. Delegacja Stowarzyszenia: p. Tadeusz Kowalczyk i p. Czesław Hudomięt – uroczyście wnieśli przed Mszą św. relikwie św. Brata Alberta i duży bochen chleba. Na zakończenie Mszy św. ks. proboszcz odmówił litanię do św. Brata Alberta oraz podziękował wszystkim za troskę przez  te 20 lat nad naszym parafialnym Stowarzyszeniem. Warto – podziękować – prezesom – p. Janowi Krzysztofiak, p. Tadeuszowi Kowalczyk, p. Zofii Drajewicz, p. Zofii Opach. Panu Andrzejowi Pacanowskiemu, za prowadzenie księgowości od powstania Stowarzyszenia. Rehabilitantkom – p. Jolancie Pacanowskiej, p. Agnieszce Kuczaj, p. Sylwia Zapała, p. Justynie Sater, p. Izabeli Kurzeja. Wolontariatowi ze szkoły z Niedźwiedzia z opiekunką p. Joanną Cichańską i p. Katarzyną Majdą za cichą pracę w prowadzeniu świetlicy oraz liczne akcje i kwesty. Za wsparcie ze strony Gminy – p. Januszowi Potaczek – wójtowi seniorowi. Wszystkim paniom z kuchni,  p. Janowi Potaczek z piekarni oraz wszystkim, którzy swą pracą, ofiarą i modlitwą wspierali działalność Stowarzyszenia. Ks. Proboszcz – udzielił następnie błogosławieństwa relikwiami św. Brata Alberta i przez ich ucałowanie uczciliśmy Jego obecność wśród nas.

Druga część spotkania odbyła się w siedzibie naszego Stowarzyszenia w „starej plebanii”. Najpierw gorącym i słodkim poczęstunkiem – a potem wspomnieniami z podziękowaniami i nagrodami. Tą część prowadziła obecna prezes Stowarzyszenia p. Zofia Opach. Głoś zabrał wójt p. Rafał Rusnak – oraz wójt senior p. Janusz Potaczek. Graniem i śpiewaniem – urozmaiciła nam to spotkanie kapela „Kościelniaki” z Olszówki. Dobry gorący bigos „jubileuszowy”, śpiewanie – aż wreszcie uroczysty tort – zakończył nasze oficjalne świętowanie. Zdjęcia w galerii.

Wszystkim, którzy przez te lata zapisali się w działalność Stowarzyszenie św. Brata Alberta i którzy przygotowali tą skromną uroczystość jubileuszową 20 – lecia istnienia Stowarzyszenia – składam serdeczne – Bóg zapłać!
I z serca udzielam błogosławieństwa kapłańskiego.

Ks. Proboszcz Marek Wójcik

Wyjazd po relikwie św. Brata Alberta - 16 październik 2019 r.

Relikwie Świętego Brata Alberta

Pielgrzymka – po relikwie św. Brata Alberta do Sanktuarium „ECCO HOMO” w Krakowie.

16 X 2019 r. – w tym dniu mija też 41  rocznica wyboru na Stolicę Piotrową ks. Kard. Karola Wojtyły – który przybrał imię Jan Paweł II. On to najpierw beatyfikował  na Błoniach Krakowskich – w 1983 r. Brata Alberta oraz Rafała Kalinowskiego, a w późniejszych latach wyniósł ich do chwały ołtarza. Pielgrzymka została zorganizowana  - po relikwie św. Brata Alberta z okazji 20–lecia istnienia w naszej parafii – Stowarzyszenia na rzecz Osób Niepełnosprawnych im. Św. Brata Alberta. W Krakowie u Sióstr Albertynek uczestniczyliśmy we Mszy św. – słuchaliśmy słowa Bożego i po Mszy św. Z rąk s. Wiktorii – s. Teresy Maciuszek – ks. Proboszcz otrzymał relikwiarz dla naszej wspólnoty. Odmówiliśmy litanię do św. Brata Alberta i ucałowaliśmy dane nam jego relikwie. Potem w dolnym kościele było spotkanie z św. Albertem, które poprowadziła dla nas Siostra Albertynka. Podziwialiśmy piękne jesienne otoczenie klasztoru Sióstr Albertynek i odmawiając Anioł Pański udaliśmy się do Czernej – do Sanktuarium Matki Bożej Szkaplerznej i św. Rafała Kalinowskiego. Razem żyli w trudnych czasach przełomu wieków i nawet się spotykali za życia. Po przyjeździe najpierw wolny czas – restauracja, sklepik z dewocjonaliami. Spotykamy się o godz. 14 przed bramą i pałeczkę przejmuje ks. Proboszcz – oprowadza nas – źródełko Eliasza – cmentarz zakonny – widok z góry na klasztor O. Karmelitów, a potem w plenerze kolorowego lasu po szumiących liściach Droga Krzyżowa zakończona wspólną Koronką do Bożego Miłosierdzia. Przechodzimy do kościoła św. Eliasz - kaplica z relikwiami św. Rafała Kalinowskiego a w kościele przed ołtarzem Matki Bożej Szkaplerznej – dziesiątka różańca. Nikomu się nie śpiesz bo jest pięknie, kolorowo w tym pięknym zakątku, który wybrała sobie Maryja. Ale czas do domu – po drodze modlitwa dziękczynna i przywozimy do naszej parafii – w pięknym relikwiarzu wyrzeźbionym w drzewie – ręka trzymająca chleb – relikwie św. Brata Alberta. Zdjęcia w galerii.

Ks. Proboszcz Marek Wójcik 

Jesienna pielgrzymka Stowarzyszenia Osób Niepełnosprawnych im. św. Brata Alberta do Sanktuarium Matki Bożej Szczyrkowskiej.

8 X 2019 - wtorek - rano wyjazd pielgrzymów /42 osoby/ najpierw do Wadowic, gdzie o godz. 10 uczestniczymy we Mszy św. w Sanktuarium św. Józefa. potem słuchamy historii tego miejsca /pierścień papieski św. Jana Pawła II i jego szkaplerz/. Wreszcie upragniony czas na "papieskie kremówki" i zwiedzanie Wadowic. po południu o godz. 14 rozpoczynamy zwiedzanie Pałacu i muzeum w Pszczynie. Podzieleni na grupy prawie półtora godziny spacerujemy po przepięknym barokowym pałacu. po wolnym czasie - spacer po ogrodach pałacowych. Udajemy się na kolację a potem autokarem do hotelu "Piaskowy" na upragniony nocleg.

9 X 2019 - środa - dalej panuje jesienna pogoda ale my po śniadaniu z hotelu odjeżdżamy w kierunku Szczyrku gdzie na tzw. Górce znajduje się Sanktuarium matki Bożej Królowej Polski. Tam wspólny różaniec a następnie Msza św. i opowieści o historii tego miejsca. W 1894 r. dn. 25 lipca 12 - letniej Juliannie Pezda - ukazała się tutaj Piękna Pani, która przyszła prosić o modlitwę. Potem zaczęli tu przybywać pielgrzymi. po "cudzie deszczu" wytrysło też źródełko na wskazanym miejscu przez matkę Bożą. Rozpoczęto budowę na tym miejscu kapliczki, następnie kościółka. W 1938 r. - kościółek pod opiekę wzięli Salezjanie. Korony - na obraz Matki Bożej w 2008 r. na placu św. Piotra w Rzymie poświęcił Ojciec św. Benedykt XVI - dnia 21 IX 2008 r. w imieniu papieża ks. Kardynał Stanisław Dziwisz w asyście biskupów nałożył korony na skronie Dzieciatka i Maryi. Po zwiedzeniu i wzięciu wody z cudownego Źródełka - udajemy się do Żywca do słynnego Arcyksiążęcego Browaru. Zwiedzamy piękne muzeum /warto zaglądnąć/ i poznajemy historię tego browaru, która jest odbiciem dziejów Polski. Jednak ze względu na wichry historii, piwo w browarze warzone jest tu nieustannie od 160 lat. jest to muzeum w którym również zasmakujesz dobrego piwa. A potem - do restauracji - na terenie browaru - udajemy się tam na obiad. Czas szybko leci - a więc do autokaru - i już około 17 jesteśmy w Niedźwiedziu. Zdjęcia w galerii.

Wszystkim uczestnikom - organizatorom - składam - Bóg zapłać! - ks. Marek Wójcik

Turnus rehabilitacyjny w Dziwnówku - 2019

"Każda życzliwie wyciągnięta ręka,
uśmiech na twarzy,
drobny gest wdzięczności,
to przecież tak mało,
a tak wiele znaczy w szarej codzienności."

 Dziwnówek - 2019

W dniach od 15 - 29 września 2019 r. już po raz siódmy ponad sto osób z terenu naszej Gminy wyjechało na turnus rehabilitacyjny nad Morze Bałtyckie do ośrodka "CONTESSA" w Dziwnówku.

Nasz tegoroczny wyjazd rozpoczęliśmy od niespodzianki. Koordynator konkursu „Odblaskowa Szkoła” Pani Joanna Cichańska z ks. Dominikiem Wochem i młodzieżą Szkoły Podstawowej w Niedźwiedziu obdarowała wszystkich uczestników Turnusu rehabilitacyjnego emerytów i osoby niepełnosprawne z naszej Gminy odblaskowymi kamizelkami, chustami i opaskami (a było nas dwa autokary). Promowaliśmy bezpieczeństwo na każdej naszej wycieczce. Odblaskowe „Niedźwiadki” widoczne były z daleka. Bardzo dziękujemy organizatorom tej akcji, jesteśmy pewni, że zwiększy to nasze bezpieczeństwo na drodze, DZIĘKUJEMY!

Godzina 22:30, po błogosławieństwie przez ks. Proboszcza Marka Wójcika wyruszamy.

Już stało się tradycją, że turnus zaczynamy mszą świętą w kościele pw. Św. Maksymiliana, gdzie czeka na nas ks. Zbigniew, który zawsze nas z radością wita i wspiera modlitwą. Często też uczestniczymy w Mszy św. w ciągu tygodnia podczas naszego pobytu.

W tym roku mogliśmy zaznać całej palety pogodowej od silnego wiatru z deszczem i burzą po piękne słońce, sprzyjające opalaniu i dla odważnych kąpielom w Bałtyku. Po zabiegach rehabilitacyjnych jak tylko sprzyjała pogoda większość korzystała ze spacerów brzegiem morza, wycieczek rowerowych, a osoby na wózkach ze spacerów do Dziwnowa i na zachody słońca. Część osób korzystało z wycieczek organizowanych przez ośrodek (Świnoujście, Kołobrzeg, Międzyzdroje) oraz następujących atrakcji: wieczorki taneczne z regionalnymi przysmakami, ogniska z pieczeniem kiełbasek, spotkanie z magikiem i Bal z Neptunem dla najmłodszych uczestników turnusu, zajęcia plastyczne, koncerty, karaoke, wyjazd do operetki.

W tym roku poznając nowe okoliczne miejscowości, pojechaliśmy kolejką ze Świnoujścia do dwóch niemieckich nadmorskich kurortów: Ahlbeck oraz Heringsdorf, które położone są na Wyspie Uznam. Z wagoników kolejki podziwialiśmy architekturę tych malowniczych miejscowości oraz słuchaliśmy ciekawych opowieści przewodnika. Urządziliśmy sobie spacer po plaży i molo w Heringsdorf, gdzie mieliśmy czas wolny na odpoczynek, posilenie się i zakupy pamiątek. W prezencie otrzymaliśmy grzecznościowy „mandat klimatyczny”.

Całe dwa tygodnie upłynęły nam bardzo szybko i przyjemnie, mogliśmy wzajemnie liczyć jeden na drugiego, zarówno w zabawie jak i w potrzebie. Pełni sił, nowych zapasów jodu i optymizmu na kolejny rok wróciliśmy do swoich domów. Oby za rok też do Dziwnówka…

Dziękuję bardzo wszystkim uczestnikom turnusu,(tym co grali, śpiewali, czytali, pomagali, robili piękne kwiaty, itd..) za stworzenie miłej atmosfery i wzajemną pomoc. Ks. Zbigniewowi, za modlitwę, miłe przyjęcie i słodkie upominki.
Także naszemu Proboszczowi ks. Markowi Wójcikowi za sprawienie wszystkim niespodzianki słynnymi już "pączkami z Niedźwiedzia". Pani Zofii Szymańskiej kierownik GOPS za częściowe dofinansowanie autokaru. Panom kierowcom, że szczęśliwie nas dowieźli i za pomoc przy bagażach i wkładaniu do autokaru. Także całemu kierownictwu i personelowi „Contessy”! Zdjęcia w galerii.

Tadeusz Kowalczyk