Strona główna Parafii św. Sebastiana w Niedźwiedziu
Orędzie na XXVII Światowy Dzień Chorego
ŚDCh przypada 11 lutego, we wspomnienie Matki Bożej z Lourdes.
ORĘDZIE PAPIEŻA FRANCISZKA
NA XXVII ŚWIATOWY DZIEŃ CHOREGO 2019 r.
"Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie" (Mt 10,8)
Drodzy Bracia i Siostry,
"Darmo otrzymaliście, darmo dawajcie" (Mt 10,8). Są to słowa wypowiedziane przez Jezusa, gdy wysłał apostołów do szerzenia Ewangelii, aby Jego Królestwo było propagowane przez gesty bezinteresownej miłości.
Z okazji XXVII Światowego Dnia Chorego, który w sposób uroczysty będzie obchodzony w Kalkucie w Indiach dnia 11 lutego 2019 roku, Kościół - Matka wszystkich swoich dzieci, zwłaszcza słabych - pamięta, że gesty wielkodusznego daru, jak te Miłosiernego Samarytanina, są najbardziej wiarygodną drogą ewangelizacji. Opieka nad chorymi wymaga profesjonalizmu i czułości, bezinteresownych gestów, niezwłocznych i prostych, jak zwyczajny dotyk, poprzez które daje się odczuć drugiemu, że jest "ważny".
Życie jest darem od Boga, jak napomina święty Paweł: "Cóż masz, czego byś nie otrzymał?" (1 Kor 4,7). Egzystencja, właśnie dlatego, że jest darem, nie może być uważana za zwykłe posiadanie czy prywatną własność, zwłaszcza w obliczu zdobyczy medycyny i biotechnologii, które mogłyby doprowadzić człowieka do ulegnięcia pokusie manipulowania "drzewem życia" (por. Rdz 3,24).
W obliczu kultury odrzucenia i obojętności chciałbym stwierdzić, że dar powinien być uznany za paradygmat zdolny do przeciwstawienia się indywidualizmowi i współczesnemu rozdrobnieniu społecznemu, do poruszenia nowych więzi i różnych form współpracy ludzkiej między narodami i kulturami. Dialog, będący warunkiem daru, otwiera relacyjne przestrzenie ludzkiego wzrostu i rozwoju, zdolne przełamać skonsolidowane schematy sprawowania władzy w społeczeństwie.
Darowanie nie utożsamia się z czynnością dawania, ponieważ może być ono tak nazwane tylko, jeśli daje się siebie samego. Nie może to być zredukowane do zwyczajnego przekazania jakiejś własności lub przedmiotu. Różni się ono od dawania właśnie dlatego, że zawiera dar z siebie i zakłada pragnienie utworzenia więzi. Dar jest więc wzajemnym uznaniem, które jest konieczną cechą więzi społecznej. W darze kryje się odbicie miłości Bożej, która osiąga punkt kulminacyjny we wcieleniu Jezusa i w wylaniu Ducha Świętego.
Każdy człowiek jest biedny, potrzebujący i ubogi. Kiedy rodzimy się, aby żyć, potrzebujemy opieki naszych rodziców. Stąd w żadnej fazie i na żadnym etapie życia nikt z nas nie jest w stanie całkowicie uwolnić się od potrzeby i pomocy innych, nie jest też nigdy w stanie przezwyciężyć granicy bezsilności przed kimś lub przed czymś. To jest ten stan, który charakteryzuje nasze bycie "stworzeniami". Uczciwe uznanie tej prawdy zachęca nas do pozostawania pokornymi i do praktykowania z odwagą solidarności jako cnoty nieodzownej dla istnienia.
Ta świadomość przynagla nas do działania odpowiedzialnego i przemyślanego, mając na uwadze dobro, które jest jednocześnie osobiste i wspólne. Tylko kiedy człowiek pojmuje siebie nie jako zamknięty świat, ale jako kogoś ze swej natury związanego ze wszystkimi innymi - jako "bracia" - możliwa jest praktyka solidarności społecznej, oparta na dobru wspólnym.
Nie wolno nam się bać uznać siebie za potrzebujących i niezdolnych zapewnić sobie wszystkiego, czego potrzebujemy, gdyż sami o własnych siłach nie jesteśmy w stanie pokonać wszystkich ograniczeń. Nie obawiajmy się tej prawdy, ponieważ sam Bóg w Jezusie pochylił się (por. Flp 2,8) i pochyla nad nami i naszym ubóstwem, aby nam pomóc i dać te dobra, których sami sobie nie jesteśmy w stanie zapewnić.
Na okoliczność uroczystej celebracji w Indiach chciałbym z radością i podziwem przypomnieć postać Świętej Matki Teresy z Kalkuty, wzorca miłości, która uwidoczniła miłość Boga wobec ubogich i chorych. Jak stwierdziłem w czasie jej kanonizacji, "Matka Teresa przez całe swoje życie była hojną szafarką Bożego miłosierdzia, gotową do służenia wszystkim przez przyjmowanie i obronę ludzkiego życia, tego nienarodzonego oraz tego opuszczonego i odrzuconego. (…) Pochylała się nad osobami wyczerpanymi, pozostawionymi śmierci na poboczach dróg, rozpoznając w nich godność daną im przez Boga; zabierała głos wobec możnych tej ziemi, aby uznali swoje winy wobec zbrodni (…) ubóstwa stworzonego przez nich samych. Miłosierdzie było dla niej ‘solą’, która nadaje smak każdemu jej działaniu i ‘światłem’ rozjaśniającym ciemności tych, którzy nie mieli już nawet łez, aby płakać nad swoim ubóstwem i cierpieniem. Jej misja na obrzeżach miast i na egzystencjalnych peryferiach pozostaje w naszych czasach wymownym świadectwem Bożej bliskości wobec najbiedniejszych z biednych" (Homilia, 4 września 2016).
Święta Matka Teresa pomaga nam zrozumieć, że jedynym kryterium działania musi być bezinteresowna miłość wobec wszystkich, bez względu na język, kulturę, grupę etniczną czy religię. Jej przykład nadal prowadzi nas do poszerzania horyzontów radości i nadziei dla ludzkości potrzebującej zrozumienia i czułości; zwłaszcza dla tych, którzy cierpią.
Ludzka wielkoduszność jest zaczynem działania wolontariuszy, którzy mają wielkie znaczenie w sektorze społeczno-medycznym i którzy w wymowny sposób żyją duchowością Miłosiernego Samarytanina. Dziękuję i wspieram wszystkie stowarzyszenia wolontariackie, które zajmują się transportem i ratowaniem pacjentów, które zapewniają dawstwo krwi, tkanek i organów. Szczególnym obszarem, w którym Wasza obecność wyraża optykę Kościoła, jest ochrona praw chorych, zwłaszcza tych cierpiących na choroby wymagające specjalnej opieki, nie zapominając także o wymiarze zwiększania świadomości i profilaktyki. Wasza służba wolontaryjna w strukturach sanitarnych i domowych ma ogromne znaczenie, począwszy od opieki zdrowotnej po wsparcie duchowe. Korzysta z niej wielu chorych, samotnych, ludzi w podeszłym wieku, słabych psychicznie i fizycznie.
Zachęcam Was, abyście nadal byli znakiem obecności Kościoła w zsekularyzowanym świecie. Wolontariusz jest bezinteresownym przyjacielem, któremu można powierzyć myśli i emocje; poprzez słuchanie tworzy on warunki, w których chory, nie jest już biernym obiektem opieki, ale staje się aktywnym podmiotem i bohaterem wzajemnej relacji, zdolnym do odzyskania nadziei i lepiej przygotowanym do zaakceptowania leczenia. Wolontariat komunikuje wartości, zachowania i style życia, które w centrum mają pasję obdarowywania. W ten sposób realizuje się humanizacja opieki.
Postawa bezinteresowności powinna pobudzać przede wszystkim katolickie placówki opieki zdrowotnej, ponieważ to właśnie logika Ewangelii określa ich działanie, zarówno na obszarach najbardziej zaawansowanych, jak i w miejscach najtrudniejszych. Katolickie placówki są powołane, aby wyrażać istotę daru, darmowości i solidarności, w odpowiedzi na logikę zysku za wszelką cenę, logikę dawania, aby otrzymywać, logikę wyzysku nie zwracającego uwagi na ludzi.
Wzywam Was wszystkich, na różnych poziomach, do promowania kultury bezinteresowności i daru, niezbędnych do przezwyciężenia kultury zysku i odrzucenia. Katolickie instytucje opieki medycznej nie powinny wpadać w myślenie biznesowe, ale dbać o opiekę nad człowiekiem, bardziej niż o zysk. Wiemy, że zdrowie jest relacyjne, zależy od interakcji z innymi i potrzebuje zaufania, przyjaźni i solidarności. To jest dobro, którym można się cieszyć "w pełni" wyłącznie, gdy się nim dzieli. Wskaźnikiem zdrowia chrześcijanina jest radość z bezinteresownego daru.
Was wszystkich zawierzam Maryi, Uzdrowieniu chorych. Niech nam pomaga dzielić się darami otrzymanymi w duchu dialogu i wzajemnego przyjęcia, abyśmy żyli jak bracia i siostry, uważni na potrzeby jedni drugich, abyśmy wiedzieli, jak dawać z sercem hojnym i uczyli się radości z bezinteresownej służby. Z miłością zapewniam wszystkich o mojej bliskości w modlitwie i z serca udzielam Apostolskiego Błogosławieństwa.
Watykan, 25 listopada 2018
Uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata
Tekst z Religia Odeon.
DKMS W NASZEJ PARAFII
(fot. https://www.dkms.pl/pl/o-dkms)
W Polsce co godzinę ktoś dowiaduje się, że ma białaczkę, czyli nowotwór krwi. Tę diagnozę słyszą rodzice małych dzieci, młodzież, dorośli. Bez względu na wiek – każdy może zachorować. Na szczęście każdy może też pomóc. Dla wielu chorych jedyną szansą na życie jest przeszczepienie szpiku lub komórek macierzystych od niespokrewnionego Dawcy.
To szansa na uratowanie czyjegoś życia. W Polsce co godzinę, a na świecie co 35 sekund, ktoś dowiaduje się, że cierpi na białaczkę lub inny nowotwór krwi. Dla wielu chorych jedyną szansą na życie jest przeszczepienie krwiotwórczych komórek macierzystych. Przeszczepienia dokonuje się głównie u Pacjentów cierpiących na choroby układu krwiotwórczego. Należą do nich choroby nowotworowe takie jak: białaczki, chłoniaki, zespoły mieloproliferacyjne, a także choroby nienowotworowe, takie jak: ciężka niedokrwistość aplastyczna, inne ciężkie zaburzenia krwinek czerwonych i granulocytów, ciężkie, wrodzone niedobory odporności u dzieci, choroby metaboliczne. Aby dokonać przeszczepienia, niezbędne jest znalezienie odpowiedniego Dawcy.
Każda zarejestrowana osoba jest niezwykle cenna. W bazie DKMS Polska znajduje się obecnie ponad milion zarejestrowanych Dawców, jednak wciąż potrzebni są nowi, ponieważ aż co piaty chory nie znajduje swojego Dawcy. Dlaczego? Nasz genotyp jest bardzo różnorodny. Szanse na znalezienie „bliźniaka genetycznego” (osoby, której antygeny zgodności tkankowej są takie same, jak nasze) są bardzo niskie. Prawdopodobieństwo wynosi 1: 20 000, a w rzadkim genotypie nawet 1 do kilku milionów. Dlatego tak bardzo ważne jest to, aby jak najwięcej osób rejestrowało się jako potencjalni Dawcy.
Dawcą może zostać każdy ogólnie zdrowy człowiek pomiędzy 18 a 55 rokiem życia, ważący powyżej 50 kg i nieposiadający znacznej nadwagi. Wystarczy się zarejestrować i być świadomym swojego zobowiązania. Jak wygląda proces rejestracji? Zajmuje to tylko chwilę! Pobiera się wymaz z wewnętrznej strony policzka. Z przesłanej próbki wykonywana jest typizacja antygenów zgodności tkankowej. Wyniki badania wraz z danymi z formularza wprowadzane są do bazy Dawców komórek macierzystych, a osoba zgłaszająca się jako Dawca otrzymuje kartę potencjalnego dawcy szpiku. Proces trwa ok. 2-3 miesiące. (Tekst ze strony internetowej DKMS)
Także w naszej parafii została zorganizowana akcja:
„I TY MOŻESZ URATOWAĆ KOMUŚ ŻYCIE” pod patronatem DKMS.
Dziękujemy wszystkim którzy przyczynili się do jej zorganizowania.
Podczas niedzielnej akcji (03.02.2019 r.) aż 54 osoby zdecydowały zarejestrować się jako potencjalni dawcy
krwiotwórczych komórek macierzystych.
DZIĘKUJEMY ZA OKAZANE SERCE
Z życia oazy - ferie 2019
W dniach od 14 do 19 stycznia 2019 r. w ramach ferii postanowiliśmy odpocząć w Bańskiej Wyżnej.
Czas naszego pobytu w ośrodku wypełniliśmy wspólną modlitwą, śpiewem, rozmową, zabawą. Zmagaliśmy się w zawodach sportowych na hali, a na tafli lodowej w jeździe na łyżwach nie mieliśmy sobie równych. Uczestnicząc w warsztatach artystycznych wyszywaliśmy przepiękne niedźwiadki, a z najprostszych materiałów uczyliśmy się robić pompony na czapkę. Podczas zumby spalaliśmy zbędne kalorie, które następnie uzupełnialiśmy przekąskami i posiłkami Śnieg całą swą obfitością nam dopisał – tak że w pełni mogliśmy odczuć uroki zimy. Każdego dnia pamiętaliśmy o naszym spotkaniu z Panem Jezusem na Mszy Świętej. Dzień kończyliśmy wspólnie Apelem Jasnogórskim. Zdjęcia w galerii.
ks. Dominik Woch
XVI Konkurs Kolęd - 2019
13 stycznia 2019 r. w Uroczystość Chrztu Pańskiego nasza parafia była rozśpiewana kolędami. Na Mszy św. o godz. 11 kolędowała Szkoła Muzyczna z Niedźwiedzia i gościnnie z nimi wystąpił chór chłopięcy z Nowej Huty z Parafii św. Józefa - Pueri Cantores Sancti Joseph. Po południu odbył się zaś XVI Konkurs Kolęd i Pastorałek w wykonaniu dzieci. W tym roku występy oceniały: s. Teresa, p. Kazimiera, p. Anna. Zdjęcia w galerii.
GRAND PRIX - zdobył KONRAD KLIMEK z Niedźwiedzia
SOLO
I m - Agnieszka Kacik oraz Kalina Klimek
II m - Maria Domagała
III m - Karolina Szczypta oraz Patrycja Napora
ZESPOŁY
I m - Emilia i Agnieszka Pachowicz
II m - Emilia i Igor Bolisęga
III m - Paulina Tucka i Agnieszka Dziuba
MALUCHY (do 6 lat)
Kamil Klimek, Alicja Domagała, Karolina Kacik, Anna Zapała, Jan Miechór oraz Krzysztof i Jan Przybytek.
WYRÓŻNIENIA
Emilia Starmach, Kinga Mysza, Sebastian Adamczyk, Kamila Potaczek, Julia Nowak, Martyna Domagała, Paulina Polak, Karol Mysza, Zuzanna Michorczyk.
Wszystkim składam Serdeczne Bóg zapłać a szczególnie młodzieży,
która grała na instrumentach muzycznych i śpiewała kolędy.
Ks. proboszcz - Marek Wójcik
Orszak Trzech Króli 2018
6 stycznia 2019 r. cały Niedźwiedź był zasypany śniegiem, rynek, drogi, dlatego Trzej Królowie z Orszakiem przybyli do nas w kościele. Orszak przy Szopce przywitał Jezusa - uczynili to Paziowie Trzech Króli (małe dzieci z Podobina) a Królowie złożyli swoje dary. Mszę świętą sprawował ks. Prałat Józef Niedźwiedzki, poświęcił też kadzidło i kredę, którą po Mszy św. parafianom rozdawali trzej Królowie. Zdjęcia w galerii.
Wszystkim, którzy mimo mrozu i śniegu tworzyli piękny Orszak Trzech Króli,
składam serdeczne Bóg zapłać! - ks. Proboszcz
Kiermaszu Bożonarodzeniowego – 2018
„Nic bardziej nie może ciebie czynić naśladowcą Chrystusa jak troska o innych.
Jeśli nie troszczysz się o bliźnich to oddalasz się od obrazu Chrystusa.”
/Ojciec Pio/
Po raz kolejny mogliśmy na Was liczyć podczas Kiermaszu Bożonarodzeniowego – 2018
Zebrana kwota zostanie przekazana na wyjazd naszych podopiecznych.
Za wrażliwość, otwierającą serce dla tych, którzy potrzebują pomocy.
Za bezinteresowną chęć do czynienia dobra. Za pomoc i życzliwość. DZIĘKUJEMY!
Wszystkim naszym darczyńcom życzymy przede wszystkim dużo zdrowia oraz tego,
aby na swej drodze spotkali ludzi
o tak wielkim sercu, jak oni sami. Zdjęcia w galerii.
Wszelkiej pomyślności w Nowym Roku 2019, jak najwięcej łask bożych,
życzymy Wam również, byście doświadczali Bożej mocy co dnia i by nasz
Pan Jezus Chrystus zawsze był przy Was
oraz spełnienia w życiu osobistym i zawodowym
życzy Wolontariat SP w Niedźwiedziu - op. Joanna Cichańska
Jasełka w kościele parafialnym w Niedźwiedziu
30 grudnia 2018 r. W Uroczystość Św. Rodziny z Nazaretu po południu odbyły się w naszym kościele Jasełka w wykonaniu dzieci, które same chętnie się do tego zgłosiły. Przygotowaniem tradycyjnych Polskich Jasełek zajął się ks. Dominik Woch i s. Justyna. Dziękujemy też rodzicom, którzy zaangażowali się w przygotowanie tych Jasełek. Tak razem dzieci i rodzice cieszyły się z Narodzenia Pana Jezusa i licznie przybyli parafianie. Zdjęcia w galerii.
Wszystkim niech Nowonarodzony Jezus błogosławi - Szczęść Boże - ks. Proboszcz
Opłatek Parafialnej Scholki 2018
27 grudnia 2018 w salce Jana Pawła II nasza scholka spotkała się na corocznym, tradycyjnym opłatku. Spotkanie rozpoczął ksiądz proboszcz Marek Wójcik. Po odśpiewaniu kolędy Kasia Hanula odczytała fragment Pisma Świętego mówiący o narodzeniu Pana Jezusa. Następnie ksiądz poprowadził modlitwę i złożył wszystkim życzenia bożonarodzeniowe. Ważnym momentem jest łamanie się opłatkiem i składanie sobie wzajemnie życzeń, które przebiegło w bardzo radosnej atmosferze. Stół wspólnie nakryty zachęcał do poczęstunku. Wesoło wszyscy śpiewaliśmy kolędy i cieszyliśmy się swoim towarzystwem. Bardzo dziękujemy wszystkim mamom, które zadbały o poczęstunek a ks. Markowi i wszystkim obecnym dziewczynkom za uczestniczenie w naszym spotkaniu. Bóg zapłać! Zdjęcia w galerii.
Opiekun scholki- Agata Napora
Parafialna Wigilia 2018
Święta Bożego Narodzenia to najbardziej uroczyste święta w naszej tradycji. Są to chwile, na które czekamy z utęsknieniem. Są to chwile kiedy każdy chce czuć obecność innych osób, kiedy samotność najbardziej doskwiera. Jest to czas szczególnie intensywnych przeżyć, nostalgii, zwłaszcza dla ludzi starszych, samotnych. W celu umożliwienia przeżycie tej świątecznej atmosfery ludziom samotnym, starszym z naszego terenu została zorganizowane spotkanie wigilijne przez GOPS w Niedźwiedziu, Gminne Centrum Kultury w Niedźwiedziu oraz Parafię Św. Sebastiana w Niedźwiedziu.
W dniu 12.12.2018r. około 60 osób samotnych, starszych zebrało się w budynku siedziby Stowarzyszenia Na Rzecz Osób Niepełnosprawnych na tradycyjną wieczerzę wigilijną. Spotkanie rozpoczął ks. Dziekan Marek Wójcik witając wszystkich zebranych, następnie gości powitał Pan Wójt Rafał Rusnak, który zapalił symboliczną świecę wigilijną.
Zaproszeni goście zebrali się przy pięknie udekorowanych stołach, kolację wigilijną rozpoczął ks. Dziekan czytając fragment z Pisma Świętego o Narodzeniu Pana Jezusa. Dzieci z Przedszkola z Zespołu Placówek Oświatowych w Podobinie złożyły wszystkim obecnym piękne życzenia i wręczyły własnoręcznie wykonane upominki. Przed spożyciem kolacji wszyscy łamiąc się opłatkiem składali sobie wzajemnie życzenia. Śpiewano kolędy przy akompaniamencie gitary p. Agaty Napora oraz akordeonu p. Jana Rataj.
Niespodzianką spotkania było przybicie kolędników - zespołu „Porębiański Ród” którzy przygrywali i kolędowali podczas wieczerzy ubogacając spotkanie. Na zakończenie spotkania wszyscy uczestnicy otrzymali paczki żywnościowe. Zdjęcia w galerii.
Dziękujemy wszystkim, którzy przyczynili się do organizacji tego spotkania: p. Ewie Halama, p. Beacie Krzan, p. Małgorzacie Potaczek, p. Monice Cieniawskiej-Napora, p. Wiolecie Loch, p. Annie Barzyk, p. Justynie Sochackiej, p. Karolinie Wsół, p. Teresie Chryc, p. Stanisławie Cieniawskiej, p. Marii Potaczek, Cukierni Rusnak, Cukierni Potaczek, FHU „ANKA”.
Scholka Parafialna 2018
W trzecią niedzielę Adwentu 16 grudnia 2018 r. do naszej Scholki Parafialnej zostały przyjęte nowe kandydatki, są nimi: Marcelina Kraus, Natalia Mysza, Nikola Zapała, Emilia Wsół, Emilia Pachowicz, Emilia Potaczek i Wiktoria Pająk.
Bardzo dziękuję wszystkim dziewczynkom z naszej scholki za piękny udział, zarówno na piątkowych próbach, jak również na niedzielnych mszach świętych. Wnoszą one dużo radości jak również szczerej modlitwy w nasze nabożeństwa. Dziękuję również wszystkim rodzicom za zaangażowanie i każdą pomoc dla nas.
W tym roku, w nagrodę za aktywny udział w życiu naszej parafii, ks. Proboszcz Marek Wójcik ufundował wycieczkę do Krakowa, gdzie odwiedziłyśmy Sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Łagiewnikach, Katedrę Wawelską oraz odbyłyśmy rejs statkiem po Wiśle. Bardzo dziękujemy! Zdjęcia w galerii.
Zachęcamy wszystkie dziewczyny, które chciałyby do nas dołączyć na próby, które odbywają się w piątek o 1500 w salce Jana Pawła II w budynku plebanii.
Agata Napora – opiekun scholki.
ŚWIĘTY KRZYŻ KAŁKÓW 17-18 XI 2018
Pielgrzymka Chóru Parafialnego "OREMUS".
Tym razem odbyła się w pięknej jesiennej pogodzie w Góry Świętokrzyskie.
W sobotę rano autokarem przez Kraków Kielce dotarliśmy na św. Krzyż do Klasztoru Ojców Oblatów. przed Mszą św. która była o godz. 12 zwiedzaliśmy zabudowania klasztorne i kaplicę z relikwią Krzyża Świętego (adoracja i ucałowanie relikwii). Na Mszy św. chór miał liturgię i piękne śpiewy. Z Świętego Krzyża na nogach dreptaliśmy do Nowej Słupii, gdzie czekał na nas autokar, który zawiózł nas do św. Katarzyny. Jest tam klasztor klauzurowy s. Bernardynek (obecnie jest 26 sióstr). Po rozmowie z nimi śpiewaliśmy im pieśni góralskie i poleciliśmy wszystkie nasze sprawy ich modlitwie. Po odmówieniu koronki Bożego Miłosierdzia w kościele udaliśmy się do sanktuarium Matki Bożej Bolesnej Królowej Polski do Kałkowa. Rozlokowanie i kolacja a następnie wspólna agapa ze śpiewem zakończyły sobotni dzień.
W niedzielę uczestniczymy we Mszy św. MBBKP a następnie zwiedzaliśmy patriotyczną Golgotę Polski. Z Kałkowa udaliśmy się do Sandomierza w poszukiwaniu Ojca Mateusza. Około godz. 15 wyruszyliśmy w drogę do Sanktuarium MB Królowej Rodzin w Chorzelowie. Po modlitwie przed cudownym obrazem Matki Bożej Chorzelowskiej ks. proboszcz Andrzej opowiadał nam wydarzenia związane z tym obrazem i cuda które się tam dokonały - wspaniała lekcja świadectwa wiary. Następnie zostaliśmy zaproszeni na gorący bigos z herbatą do sióstr Franciszkanek Rodziny Maryi, gdzie przełożoną jest nasza rodaczka s. Krystyna Wiatr.
Tak umocnieni na duchu i ciele powracamy do Niedźwiedzia. Zdjęcia w galerii.
ks. Proboszcz Marek Wójcik
Parafialna Pielgrzymka do Gruzji – kolebki chrześcijaństwa
9 października 2018 r. po odprawieniu mszy Św. w kościele w Niedźwiedziu 47 osób udało się na pielgrzymkę do Gruzji.
Po odprawie samolotowej w Warszawie – Okęciu późną nocą lecieliśmy przez Ukrainne, Bułgarię, Turcję, aby wylądować na lotnisku w Tbilisi. Po dotarciu do hotelu i rozlokowaniu się, był zasłużony odpoczynek do południa. W południe wraz z panią Iriną – miejscową przewodniczką rozpoczęliśmy zwiedzanie Tbilisi położonego na rzeką Kura. Byliśmy w Katedrze Św. Trójcy Sameba na starym mieście, gdzie mieliśmy przejazd kolejką gondolową na górę do twierdzy Narikala. Potem odbył się spacer do dzielnicy łaźni tureckich z pięknymi widokami na Tbilisi. Potem trafiliśmy do serca starego miasta, do dzielnicy łaźni siarkowych. Spacerując po Tbilisi doszliśmy do pięknej Cerkwii Soni, Mostu pokoju i najstarszej cerkwi – Ancieskhati. Do katedry katolickiej Matki Bożej. Wieczorem przejeżdżamy na powitalna obiadokolację z tańcami do regionalnej restauracji.
Trzeci dzień rozpoczęliśmy po śniadaniu w Kościele Św. Piotra i Pawła. Następnie wyjeżdżamy do Kachetii przez stepy do Klasztoru Dawid Gareja. Monastyr pochodzi z III wieku ukryty wśród wzgórz i stepów, a założycielem jego jest Ojciec Syryjski imieniem Dawid, który przebywał w jaskiniach. Po zwiedzeniu klasztoru był trekking po stromym zboczu góry skąd rozpościerał się piękny widok stepów Azerbejdżanu. Po drodze zatrzymaliśmy się wśród stepów w bezludnym mieście założonym przez Sowietów, gdzie jedyną restaurację prowadzą Polacy. Wieczorem jak zwykle w innej restauracji kolacja gruzińska. W czwartym dniu po odprawieniu Mszy w Kościele Św. Piotra i Pawła i zobaczeniu Pomnika Lecha Kaczyńskiego udaliśmy się do Klasztoru w Bodbe i cudownego źródełka. Cerkiew ta znajduje się nad grobem krzewicielki gruzińskiego chrześcijaństwa Św. Nino. Dalej przejeżdżamy do Sighnaghi, położonego na tarasowym zboczu góry z okazała twierdzą z aż 28 basztami. Jadąc droga „wojenną’ zatrzymaliśmy się w Gurdżaani na wyjątkową obiadokolację – składający się z gruzińskiej supry, która obywa się w towarzystwie gruzińskiego Tamady wznoszącego nieustanne toasty ich lokalnym winem. Wieczorem przyjeżdżamy do hotelu w Guadauri w wysokim Kaukazie. Droga wojenna przecina grzbiet Kaukazu i łączy Gruzję z Rosją. W następnym dniu podziwialiśmy piękne wysokie szczyty Kaukazu z najwyższym Kazbekiem (5033 m n.p.m.). Tam terenowymi samochodami docieramy do Cerkwii, która jest położona na wysokości 2170 m, gdzie przechowywano Krzyż Św. Nino i spokojnie stamtąd powracamy do Tbilisi. Po odprawieniu Mszy św. w hotelu znów udaliśmy się na obiadokolację z tańcami gruzińskimi oraz muzyką na żywo. W ostatnim dniu po Mszy Św. w kościele katedralnym udajemy się na zwiedzanie Uplisciche – skalnego miasta funkcjonującego już niemal 3000 lat. Wracając zatrzymaliśmy się na krótki postój w mieście Gorii (miejsce urodzin Stalina). Najważniejszą atrakcją był tutejszy chleb i bagietki, który każdy z nas przywiózł do domu. Po powrocie do Tbilisi ostatnie zakupy i zwiedzanie największej Cerkwii ormiańskiej wybudowanej w obecnym wieku. A wieczorem obiadokolacja pożegnalna w restauracji gruzińskiej. Krótki odpoczynek w hotelu i nocny przelot samolotu do domu. Wszyscy pełni wrażeń i pięknych, niezapomnianych widoków wróciliśmy do Niedźwiedzia. Zdjęcia w galerii.
Wszystkim składam Bóg zapłać. Jak Pan Bóg pozwoli to zapraszam na następną pielgrzymkę.
Ks. Proboszcz Marek Wójcik
Turnus rehabilitacyjny w Dziwnówku 2018
Człowiek jest jak morze: ma swoje przypływy i odpływy. /Henryk Sienkiewicz/
W dniach od 9 - 23 września 2018 r. już po raz szósty Członkowie Stowarzyszenia św. Brata Alberta i osoby niepełnosprawne z naszej Gminy wyjechały na turnus rehabilitacyjny nad morze do ośrodka "CONTESSA" w Dziwnówku. W tym roku znowu było nas „dużo”… .
Już stało się tradycją, że turnus zaczynamy mszą świętą w kościele pw. Św. Maksymiliana, gdzie czeka na nas ks. Zbigniew, który zawsze nas z radością wita i wspiera modlitwą. Często też uczestniczymy w Mszy św. w ciągu tygodnia podczas naszego pobytu.
W tym roku również mieliśmy piękną pogodę i po zabiegach rehabilitacyjnych większość korzystała ze spacerów brzegiem morza a osoby na wózkach spacerów do Dziwnowa i na zachody słońca. Część osób korzystało z wycieczek organizowanych przez ośrodek (Świnoujście, Kołobrzeg, Międzyzdroje) i atrakcji przygotowanych przez ośrodek, pieczony ziemniak, śledzik, ogniska z pieczeniem kiełbasek i zabawy z zespołem muzycznym.
Z racji tego że byliśmy już szósty raz w Dziwnówku to większość już dobrze zna okolicę i była na wszystkich wycieczkach, to w tym roku pojechaliśmy do Poczdamu – miasta we wschodnich Niemczech, położone nad Hawelą.
Poczdam klasyczny – kompleks Pałaców i Park Sanssouci oraz najstarsza Brama Brandenburska. Sanssouci to wielki kompleks parkowo-pałacowy z 7 pałacami i 72 kilometrami pieszych ścieżek, który rozciąga się aż na 300 hektarach. Najbardziej znany i chyba jednocześnie najładniejszy pałac to oczywiście wybudowana w połowie XVII wieku letnia rezydencja króla Prus Fryderyka II Wielkiego Sanssouci. "Parę" zdjęć w galerii!
Chciałbym serdecznie podziękować uczestnikom turnusu za miłą atmosferę, p. Gosi, p. Agatce, p. Adamowi, p. Teresie, p. Stanisławowi, wszystkim, którzy nam pomagali. Ks. Zbigniewowi, za modlitwę i piękne obrazki Niepokalanego Serca Maryi, którymi nas wszystkich obdarował. Także naszemu proboszczowi ks. Markowi za sprawienie wszystkim niespodzianki słynnymi już "pączkami z Niedźwiedzia" oraz wsparciu wyjazdu do Poczdamu. Pani Zofii Szymańskiej kierownik GOPS za częściowe dofinansowanie autokaru. Dziękuję także panom kierowcom, że szczęśliwie nas dowieźli i za pomoc przy bagażach i wkładaniu do autokaru.
Szczególne podziękowania należą się też całemu kierownictwu i personelowi „Contessy”, że okazują nam zawsze tyle sympatii i traktują nas tak wyjątkowo.
Jeszcze raz wszystkim serdecznie dziękuję - Tadeusz Kowalczyk
Strona 1 z 4
- start
- Poprzedni artykuł
- 1
- 2
- 3
- 4
- Następny artykuł
- koniec